نهادهاي انتخاباتي در پاکستان روز جمعه اعلام کردند که حزب تحريک انصاف به رهبري عمران خان پيروز انتخابات است و براي تشکيل يک دولت ائتلافي به کمک و مشارکت احزاب مستقل و کوچک نياز دارد.
عمران خان ديروز پس از اعلام پيروزي اش گفت: «آرزو دارم مناسبات ما با افغانستان به مرحله‌ي از دوستي باشد که مثل اتحاديه اروپا با افغانستان مرزهاي باز داشته باشيم».
موضوع قابل تأمل اين است که عمران خان به حمايت و کمک ارتش به ويژه شبکه استخباراتي پاکستان در انتخابات پيروز شد و او، مجبور و يا متعهد است که از برنامه‌هاي نظاميان پاکستاني در منطقه حمايت کند در حالي که در گذشته کم و بيش ميان نظاميان و حکومت آن کشور هم آهنگي وجود نداشت و زماني که اختلاف ميان ارتش و رهبران حکومت غير نظامي بالا مي‌گرفت، ارتش دست به کودتا مي‌زد و حکومت را سقوط مي‌داد و پس از اعلام حالت اضطرار، قدرت را به دست مي‌گرفت.
به همين گونه عمران خان از جمله چهره‌هايي در پاکستان شناخته مي‌شود که از گروههاي تروريستي همواره حمايت کرده و در افغانستان خواهان حاکميت گروه طالبان است که ما از آن‌ها به عنوان مزدوران و يا مليشه‌هاي پاکستاني ياد مي‌کنيم.
با اين ملاحظه با پيروزي عمران خان، قدرت کاملن در دست نظاميان پاکستاني خواهد بود و اين براي افغانستان که هراس افگنان از سوي نظاميان و سازمان استخباراتي آن کشور حمايت مي‌شوند، خبر خوشي نخواهد بود.
احتمالن عمران خان که خواهان مرز باز ميان پاکستان و افغانستان شده است، به اين تعبير باشد که طالبان در افغانستان به قدرت مي‌رسند و آنگاه مرزميان دو کشور وجود نخواهد داشت.
زماني گلبدين حکمتيار رهبر حزب اسلامي افغانستان نيز چنين نظر داشت و خواهان کنفدريشن ميان افغانستان و پاکستان شده بود.
اکنون عمران خاني که از تروريزم استفاده ابزاري و طالبان را آزادي خواه و مجاهد تلقي مي‌کند، براي حکومت افغانستان و جامعه جهاني که خواهان پايان جنگ و خون ريزي اند، مشکلاتي را به وجود خواهد آورد و ممکن است در برابر برنامه‌هاي صلح در افغانستان، شيطنت‌هاي عمران خان آغاز شود و آتش جنگ در افغانستان بيشتر از پيش شعله ور گردد.
راه علاج اين خواهد بود که پاکستان زير فشار شديد جامعه جهاني و آن عده از کشورهايي که جانبدار تأمين صلح در افغانستان شده اند، قرار گيرد و در صورت ادامه سياست منافق‌آميز آن کشور، تحريم‌هاي شديد سياسي و اقتصادي عليه اين کشور وضع گردد، تا نظاميان پاکستان دست از حمايت هراس افگنان بردارند.
اگر در برابر پاکستان تصميم قاطع گرفته نشود، آن کشور به اين زودي‌ها رابطه‌اش را با هراس افگنان قطع نخواهد کرد و منطقه هم‌چنان در آتش جنگ و ويراني خواهد سوخت.