سرمقاله
تنش و اختلاف ميان نماينده‌گان بر سر انتخاب رييس مجلس ديروز هم ادامه يافت و حتا سبب درگيري فزيکي در ميان آن‌ها گرديد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که در درگيري ميان نماينده‌گان، چندين تن زخمي شده اند و بيني چند نماينده به اثر ضربات شکسته است.
قرار بود ميررحمان رحماني رييس مجلس را که تعدادي از نماينده‌گان، رياست او را نمي‌پذيرند به داخل تالار بياورند، اما پيش از ورود آقاي رحماني، مخالفان او، ميز و کرسي هيأت اداري را شکستاندند و بر سر اين مسأله درگيري فزيکي ميان نماينده گان آغاز شد.
طرف‌داران رحماني، مخالفان شان را متهم به قانون شکني مي‌کنند و مي‌گويند، آن‌ها به هيچ طرحي که از سوي نماينده‌گان بي طرف وبا طرف ارايه شده است، تمکين نمي‌کنند و مجلس را به گروگان گرفته اند.
اما موضوع قابل تأمل و نگران کننده اين است که برخي از حلقات در داخل و بيرون مجلس نماينده‌گان اختلاف ميان نماينده‌گان را، رنگ قومي مي‌دهند و مي‌گويند، اساساً جنگ ميان نماينده‌گان انگيزه قومي دارد و پشتون‌ها رياست تاجيک‌ها را نمي‌پذيرند.
اگر اين تلقي درست باشد و در گيري و اختلاف در ميان نماينده‌گان انگيزه قومي داشته باشد، سرانجام دامن اين مرض خطرناک همه کشور را فراخواهد گرفت و در صورتي که اين غايله راه حل پيدا نکند درگيري‌ها در نهادها و لايه‌هاي ديگر اجتماعي نيز بروز خواهد کرد و زمينه يک جنگ قومي در سراسر کشور به وجود خواهد آمد.
اين اختلاف و تنش‌هاي قومي در مجلس نماينده‌گان در حالي رو به افزايش است که در نهادهاي ديگر دولتي هم نفرت قومي با گذشت هر روز بالا مي‌گيرد و فاصله ميان اقوام با هم برادر افغانستان با گذشت هر روز بيشتر مي‌شود.
برخي از آگاهان به اين باور اند که جنگ‌ها و اختلاف قومي و سمتي در افغانستان را اساساً شبکه‌هاي جاسوسي در بيرون از مرزهاي کشور دامن مي‌زنند و اين شبکه‌ها با داغ کردن اختلاف‌های قومي در صدد رسيدن به اهداف شوم خودشان اند.
به همين گونه اين شبکه‌هاي جاسوسي در داخل نظام افغانستان، جاسوساني دارند که وظيفه شان عملي شدن برنامه‌هايي شوم دستگاه استخباراتي است و آن‌ها از همين راه مزد مي‌گيرند و امرار معيشت مي‌کنند.
ما باور داريم که از اين مسأله و نيت شبکه‌هاي استخباراتي و جاسوسان داخلي شان نهادهاي امنيتي اطلاع درست و کامل دارند که بايد جلو آن را بگيرند.
اما با وجود اين، حکومت تنش در مجلس نماينده‌گان را تماشا مي‌کند و برخي از آگاهان مي‌گويند که تنش، اختلاف و درگيري در مجلس نماينده‌گان را رهبران حکومت که زمان کارشان پايان يافته است به سودشان مي‌دانند.
با توجه به اين ملاحظات، تمام افرادي که چه نماينده اند و يا در نهادهاي ديگر مصروف کار مي‌باشند و مي‌توانند آتش نفاق قومي را خاموش سازند، دست به کار شوند و مسووليت و دَين شان را در برابر مردم و کشور شان انجام دهندُ، در غير آن اين آتش چنان شعله‌ور شود که همه کشور را تباه کند و آنگاه ندامت و پشيماني سودي نخواهد داشت.
