بدامنی، پدیده هراس آمیزیست که در هر جایی میتواند بد باشد. شهر بد امن، ده بد امن و راههای بد امن، همه و همه زندهگی را در کام ساکنانش تلخ و ناگوار میسازد. چهل سال است این پدیده شرنگ زنده گی مردم ما گردیده است و در هر کجایی زنده گی و آسایش مردم ما را تهدید میکند.
دشمنان امن و آسایش مردم ما سالهای درازی است که در هر کجایی در کمین نشسته اند تا نگذارند مردم نفس به راحت بکشند و نظامهایی هم که تا حال در این سالیان در افغانستان حاکم بوده اند، قادر نشدند تا امنیت را به مردم هدیه کنند.
شاهراههای سراسری کشور که شهر ها و روستاهای ما را با همدیگر وصل میکنند، شاهراههای ناامن و خطرناک هستند که هردم مسافران و عابران را تهدید میکند. از هر کیلومتر این راهها بوی مرگ به مشام میرسد و از این رو سفر به روستاها و شهر ها در افغانستان با مخاطرات جدییی همراه است که گاه تا سرحد مرگ میتواند مسافران را بکشاند.
در میان شاهراههای افغانستان تنها شاهراه کابل پروان، شاهراه امن و مصون بود. مردم در این راه با آسایش خاطر سفر می کردند و دلهره و هراسی از کسی نداشتند، زیرا دشمن در مناطق شمال کابل نفوذ نکرده بود و این مناطق خانه مقاومت علیه طالبان پنداشته میشد.
از دو سال به این سو گزارشهایی در مورد شکل گیری نخستین حلقه گروه تروریستی طالبان در ولسوالی قره باغ انتشار یافت. این حلقه چندی بعد کلانتر شد تا آنجا که اولین عملیات بر ضد آن در یک ونیم سال پیش انجام شد.
اما تشکل دستههای نظامی طالبان از هفت ماه به این سو در قره باغ و اطراف آن قوت گرفته است. از چند ماه به اینسو این دسته های طالبان خود را به کنارههای جاده عمومی کابل- پروان کشانیده و دست به عملیات می زنند.
چندیست دسته های جنگی طالبان با ایجاد ایستهای بازرسی در این راه در ولسوالی قره باغ، وحشت و هراس را ایجاد کرده اند و این راه را نیز بد امن ساخته اند. تا اکنون آنها در این مسیر چندین بار بالای وسایط دولتی و موترهای شخصی حمله کرده اند که در نتیجه دهها تن از منسوبین دولتی به شهادت رسیده اند.
ما باور داریم که حکومت باید به این راه بسیار مهم توجه جدی نماید. هنوز دیر نشده است و میتوان دستههای نظامی دشمن را در منطقه پیش از آن که همه جا را به کنترل در آورند، با وارد آوردن ضربههای کاری، نابود کرد.
هنوز بلای طالب، ولسوالیهای دیگر شمال کابل را فرا نگرفته است. هنوز فرصتهای بسیار خوبی برای درهم کوبیدن لانه های دشمن در قره باغ کابل و حاشیههای آن وجود دارد. پیش از آن که خطرات حضور طالبان جدی تر شود باید با توجه حکومت، نیروهای دفاعی و امنیتی با اجرای عملیات تصفیوی این تومور خبیثه ی ترور و دهشت در شمال کابل را جراحی کرده نابود سازد.
اگر دیر شود، این شاهراه نیز به چالههای ترور و دهشت مبدل خواهد شد و این تنهاترین راه امن نیز از سیطره حاکمیت دولت بیرون میشود.